روشهای درمان شکستگی مهره

شکستگی‌ های فشاری مهره‌ ای (VCF) زمانی رخ می‌ دهد که بلوک استخوانی یا مهره‌ ای بدن در ستون فقرات فرو ریزد که می‌ تواند منجر به درد شدید، تغییر شکل و کاهش قد شود. این شکستگی‌ ها بیشتر در ستون فقرات قفسه سینه (قسمت میانی ستون فقرات)، همچنین در قسمت تحتانی رخ می‌ دهد.

علت شکستگی مهره :

• در افراد مبتلا به پوکی استخوان شدید (استخوان‌های ضعیف و شکننده)، VCFها ممکن است ناشی از فعالیت‌های ساده روزانه باشد، مانند بیرون آمدن از حمام، به زور عطسه کردن یا بلند کردن یک شیء سبک. در افراد مبتلا به پوکی استخوان متوسط، معمولاً در اثر افزایش نیرو یا ضربه مانند زمین خوردن یا تلاش برای بلند کردن یک جسم سنگین ایجاد می‌شود.
• افرادی که یک شکستگی فشاری مهره‌ای در اثر پوکی استخوان داشته‌اند، پنج برابر بیشتر در معرض ابتلا به VCF دوم هستند. گاهی اوقات، VCF می‌تواند با علائم جزئی یا بدون علائم وجود داشته باشد اما این خطر همچنان وجود دارد که VCFهای اضافی رخ دهد.
• افرادی که دارای ستون فقرات سالم هستند معمولاً از طریق ضربه‌های شدید مانند تصادف رانندگی، صدمات ورزشی یا زمین خوردن شدید دچار VCF می‌شوند.
• تومورهای متاستاتیک نیز باید به عنوان علت در بیماران زیر 55 سال بدون سابقه تروما در نظر گرفته شود. استخوان‌های ستون فقرات محل مشترک بسیاری از انواع سرطان‌ها هستند. سرطان ممکن است باعث تخریب قسمتی از مهره‌ها شده و استخوان را تا زمان فروپاشی ضعیف کند.

علائم شکستگی مهره:

علائم بالینی اصلی VCFها ممکن است شامل هر یک از موارد زیر باشد:

• شروع ناگهانی کمردرد
• افزایش شدت درد هنگام ایستادن یا راه رفتن
• کاهش شدت درد هنگام خوابیدن به پشت
• تحرک محدود ستون فقرات
• کاهش قد نهایی
• ناهنجاری و ناتوانی نهایی

در موارد زیر باید برای ارزیابی کمردرد به پزشک مراجعه کنید:

• سن بیشتر از 65 سال یا کمتر از 12 سال
• درد در حالت استراحت به همان اندازه درد هنگام فعالیت
• کاهش وزن ناخواسته
• وجود سرطان در گذشته یا اکنون

همچنین در صورت بروز علائم زیر علاوه بر کمردرد، فوراً به اورژانس مراجعه کنید:

• از دست دادن کنترل روده و مثانه
• درد شدید، بی حسی یا ضعف
• تب شدید

تشخیص:

در حالی که تشخیص معمولاً از طریق شرح حال و معاینه فیزیکی قابل انجام است، اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می‌تواند در تأیید تشخیص، پیش آگاهی و تعیین بهترین گزینه درمانی برای بیمار کمک کند.

• اشعه ایکس: اشعه ایکس تصویری از قسمتی از بدن تولید می‌کند و می‌تواند ساختار مهره‌ها و نمای کلی مفاصل را نشان دهد. همچنین هم‌ترازی استخوان، انحطاط دیسک و خار استخوانی را نشان می‌دهد که ممکن است ریشه‌های عصبی را تحریک کند.

• CT یا CAT scan: یک تصویر تشخیصی که پس از مطالعه اشعه ایکس توسط کامپیوتر ایجاد می‌شود. می‌تواند شکل و اندازه کانال نخاعی، محتویات آن و ساختارهای اطراف آن را نشان دهد. این آزمایش ممکن است همراه با میلوگرام ستون فقرات برای ارائه اطلاعات بیشتر انجام شود. میلوگرام شامل یک ضربه نخاعی است که در آن رنگ در نزدیکی نخاع تزریق می‌شود. این مطالعه تشخیصی برای نشان دادن جزئیات استخوان از جمله باریک شدن ایده آل است.

• MRI: یک آزمایش تشخیصی است که با استفاده از آهنرباهای قوی و فناوری رایانه، تصاویر سه بعدی از ساختار بدن تولید می‌کند. می‌تواند نخاع، ریشه‌های عصبی و نواحی اطراف آن و همچنین بزرگ شدن یا انحطاط تومورها را نشان دهد.

• تراکم سنجی استخوان: این آزمایش استاندارد تعیین شده برای اندازه گیری تراکم مواد معدنی استخوان است و می‌تواند وجود پوکی استخوان را تعیین کند. اسکنر بدون اشعه و سریع انرژی اشعه ایکس را از دو منبع مختلف به سمت استخوان هدایت می‌کند که به طور متناوب با فرکانس مشخص مورد بررسی قرار می‌گیرد. اسکن DEXA می‌تواند تغییرات کوچک در توده استخوانی را تشخیص دهد و همچنین انعطاف پذیرتر است زیرا می‌تواند برای بررسی ستون فقرات و اندام‌ها مورد استفاده قرار گیرد. اسکن ستون فقرات، لگن یا کل بدن به کمتر از چهار دقیقه زمان نیاز دارد.

درمان:

درد ناشی از شکستگی فشاری ستون فقرات که به طور طبیعی بهبود می‌ یابد، می‌تواند تا سه ماه طول بکشد. اما درد معمولاً طی چند روز تا چند هفته به طور قابل توجهی بهبود می‌ یابد.

مدیریت درد ممکن است شامل داروهای ضد درد، استراحت در رختخواب، بریس و فعالیت بدنی باشد.

• داروهای ضد درد:

اغلب برای تسکین درد کافی است. دو نوع داروی بدون نسخه، استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) توصیه می‌شود. داروهای مسکن و شل کننده‌های عضلانی اغلب برای مدت کوتاهی تجویز می‌شوند زیرا خطر اعتیاد وجود دارد. داروهای ضد افسردگی همچنین می‌توانند به تسکین دردهای ناشی از عصب کمک کنند.

• اصلاح فعالیت:

استراحت در رختخواب ممکن است به درد حاد کمک کند اما همچنین می‌تواند منجر به از دست دادن بیشتر استخوان و بدتر شدن پوکی استخوان شود که خطر شکستگی فشاری در آینده را افزایش می‌دهد. پزشکان ممکن است یک دوره کوتاه استراحت در رختخواب را بیش از چند روز توصیه کنند. با این حال از بی تحرکی طولانی مدت باید اجتناب شود.

• درمان پوکی استخوان:

داروهای تقویت کننده استخوان مانند بیس فسفونات‌ها (مانند Actonel، Boniva و Fosamax) به تثبیت یا بازگرداندن تحلیل استخوان کمک می‌کند. این بخش مهمی از درمان است که به جلوگیری از شکستگی‌های فشاری بیشتر کمک می‌کند.

• ارتز:

توانبخشی با ارتز قفسه سینه-کمری-خاجی شروع می‌شود. متخصص طب فیزیکی به بیمار یاد می‌دهد که چگونه از آن ارتز استفاده کند. توصیه می‌شود از بریس یا ارتز به مدت 6 تا 12 هفته استفاده شود و به دنبال آن فیزیوتراپی انجام شود.

این مسئله مهم است که مشخص شود که هیچ شواهد واقعی در مورد اثربخشی بریس در بهبود خود مهره‌ها وجود ندارد اما می‌توان مطمئن بود که بریس حالت بدن را بهبود می‌بخشد. این امر باعث افزایش قدرت عضلات تنه در بیماران مبتلا به شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان در مهره‌ها می‌شود. استفاده از ارتز نخاعی ، هم‌ترازی ستون فقرات را حفظ می‌کند و خم شدن را محدود می‌کند، بنابراین بار محوری را بر مهره شکسته کاهش می‌دهد. علاوه بر این، بریس باعث خستگی کمتر عضلات پاراسپینال و تسکین اسپاسم عضلات می‌شود.

شکستگی‌های ستون فقرات قفسه سینه ممکن است با ارتز قفسه سینه درمان شوند. به عنوان مثال می‌توان به Jewitt، هایپر اکستنشن قدامی نخاعی صلیبی و بریس تیلور اشاره کرد. ارتزهای کمری برای شکستگی‌های کمری نیز موجود است اما فقط در محدود کردن حرکت صفحه ساجیتال در ستون فقرات کمری فوقانی موثر است.

• جراحی:

جراحی نیز ممکن است توصیه شود. دو نوع رایج از جراحی برای این نوع شکستگی، ورتبروپلاستی و کیفوپلاستی است. هر دو نوع جراحی می‌توانند به ترمیم شکستگی کمک کنند.

1. ورتبروپلاستی: این درمان کم تهاجمی برای کمک به کاهش یا از بین بردن درد ناشی از شکستگی مهره و تثبیت استخوان طراحی شده است. سیمان با ویسکوزیته پایین مستقیماً به مهره فروریخته تحت فشار بالا تزریق می‌شود که با هدف تثبیت شکستگی و تسکین کمردرد است.
2. کیفوپلاستی: کیوفوپلاستی مشابه ورتبروپلاستی، یک روش کم تهاجمی است که برای کاهش یا توقف درد ناشی از شکستگی ستون فقرات ، ایجاد ثبات در استخوان و بازگرداندن بخشی یا تمام ارتفاع از دست رفته بدن به دلیل شکستگی فشاری طراحی شده است.